De poort van Patagonië...

Na een prachtige week op Paaseiland, trekken we terug naar Santiago om nog wat praktische zaken te regelen en dan de bus te nemen richting zuiden. Van Santiago gaat het naar Osorno. Een rit van bijna 12 uur. We komen aan in een totaal ander klimaat en grijpen bij het uitstappen van de bus naar onze dikke overjas. Iedereen is hier dik gekleed en koffiemannetjes lopen rond in de terminal. Om ons op te warmen nemen we een tas koffie en thee en kijken we of we niet direct door kunnen naar San Carlos de Bariloche, Argentinië. Om te tijd te doden gaan we naar een supermarkt en kopen we Kris een extra T-shirt met lange mouwen. Hij gaat het nodig hebben, want zelf heeft hij er niet genoeg meegenomen! Even later laten we Chili achter ons voor een tijdje en vertrekken we naar Argentinië.

4 uur later staan we aan de deur van een nieuw deel van onze reis: Patagonië! San Carlos de Bariloche lijkt nochthans helemaal niet op de rest van wat nog gaat komen. We staan hier in een decor van een alpijns ski-oord met besneeuwde toppen op de achtergrond en chocoladewinkeltjes her en der. Zwitserland of Oostenrijk in Zuid-Amerika!

Omdat we hier - jammer genoeg - niet veel tijd zullen hebben, regelen we die avond nog alles voor de komende dagen: eten kopen, wandelkaart kopen, registreren bij de Club Andino, ...

De volgende dag staat een dagtocht naar Refugio Frey op het programma, een wandeling van een kleine 7u naar een berghut. Het pad gaat eerst vrij vlak maar het tweede deel is een fijne ervaring: wandelen op sneeuw van een paar meter dik. Voor Audrey is dit wel bekend terrein, maar Kris maakt af en toe knappe figuren om recht te blijven en zakt al eens met één been een meterje weg in de sneeuw.

De dag er op trekken we er weer op uit: nu ietsje rustiger parcours maar zeker niet minder mooi, integendeel. Het schiereiland Llao Llao (spreek uit als "ciao ciao") en zijn top laat ons het prachtige diepblauwe meer Nahuel Huapi, de besneeuwde toppen en bossen van bovenaf zien. Gewoonweg prachtig!

De volgende dag vertrekken we met de nachtbus naar de overkant van het continent: naar Puerto Madryn. We vinden het ongelofelijk dat we op een kleine week aan de Atlantische Oceaan staan. De landschappen veranderen zo snel...

We hebben gekozen om de ouders van Audrey te verrassen. Ze zijn momenteel op reis in Argentinië en zullen dinsdag en woensdag in Puerto Madryn zijn. Die dinsdag komen we tegen 7u aan en horen we dat er woensdag een volkstelling is en dat iedereen thuis moet blijven en dus ook alles gesloten zal zijn. Als je dan ook weet dat in Argentinië siësta gehouden wordt van 13u tot 17u... moet alles snel gaan en we zijn dan ook de voormiddag bezig met tours te boeken voor twee dagen. ´s Avonds zoeken we Audreys ouders op en ze kunnen hun ogen niet geloven: "Moa seg, wie dat we hier hebben!". We gaan eten en praten die avond en de volgende avond bij.

Woensdag - de dag van de "censo" - gaan we naar Punta Tombo, een pinguinreservaat met duizenden magalhaes-pinguins. Momenteel is er echter broedseizoen, en in plaats van rond te lopen tussen de pinguins, blijven de meesten dan ook in hun hol op de eitjes zitten. Het levert wel mooie foto's op, maar het is toch niet zo druk dan dat we verwacht hadden.

Donderdag is het tijd voor iets grotere diertjes: de zuidkaapwalvis (ballena franca austral) komt in deze tijd van het jaar naar de baaien rond Puerto Madryn en Península Valdés om de kleintjes ter wereld te brengen. De boot vaart de zee op en niet veel later is het zover, onze eerste walvis komt boven om te ademenen. Een wolk water waait naar ons toe en we verwonderen ons over de enorme grootte van een walvis live te zien. De staart alleen al is enorm! Eentje komt tot aan de boot gezwommen en even later zien we in de verte een moeder met een kleintje zwemmen. De kleine walvis heeft het duidelijk naar zijn zin want hij slaat nogal enthousiast met zijn staart op het water. In de verte zien we een paar walvissen salto's maken. Indrukwekkend, maar eigenlijk hadden we er nog net iets meer van verwacht.

's Middags is het tijd voor zeeleeuwen, zeehondjes en zee-olifanten. Ook een kleinere magalhaes-pinguinkolonie. We genieten van de gezellige luiheid van deze beestjes.

En dan is er weer een grote trip zuidwaarts naar het échte Patagonië. We rijden een dikke 1.200km naar Río Gallegos...