The end... of toch nog niet? Door de staking van de luchtverkeersleiders in Spanje is onze terugvlucht afgelast: 2 dagen extra Buenos Aires waarvan we er 1-tje op de luchthaven hebben doorgebracht te wachten tot we wisten wanneer we zouden vliegen.
De laatste dag is het vooral uitrusten en zorgen dat we fris zijn om donderdag al terug aan de slag te gaan! Dinsdag komen we immers pas aan.
Heel erg bedankt aan iedereen om de blog te volgen, voor de fijne reacties en mailtjes. Het deed ons telkens veel plezier en we kijken er naar uit het live-verslag te brengen!
Tot binnenkort!
Audrey en Kris
Sunday, December 5, 2010
Friday, December 3, 2010
The End...
Met een klein hartje schrijven we dit laatste blogbericht. We zijn vrijdag 3 december en staan aan de vooravond van het einde van deze mooie reis. De rugzakken zijn gepakt en overvol van alle souvenirs die we gaandeweg gekocht hebben. Omdat we maar 1 stuk bagage mogen meenemen en we er ook nog een gitaar bij hebben, zit niet alleen de rugzak vol, maar ook de flightbag met losse oudere kledij.
Er is nog net plaats voor onze tandenborstel die we er morgenvroeg bijsteken en dan vertrekken we richting luchthaven, boordevol mooie herinneringen!
Nu kijken we ernaar uit vrienden en familie terug te zien en onze reis met iedereen te delen want het was een fantastisch leuk en leerrijk avontuur. We hebben deze maanden intens geleefd en beleefd, zoveel indrukken en ervaringen opgedaan en zoveel mensen ontmoet. Het maakt onze visie weer iets anders, weer iets breder. Ook van en over elkaar hebben we veel geleerd en we zijn blij dit avontuur samen te hebben gedeeld. We zullen deze reis nog lang met ons meedragen want...
...het was puur genieten.
Er is nog net plaats voor onze tandenborstel die we er morgenvroeg bijsteken en dan vertrekken we richting luchthaven, boordevol mooie herinneringen!
Nu kijken we ernaar uit vrienden en familie terug te zien en onze reis met iedereen te delen want het was een fantastisch leuk en leerrijk avontuur. We hebben deze maanden intens geleefd en beleefd, zoveel indrukken en ervaringen opgedaan en zoveel mensen ontmoet. Het maakt onze visie weer iets anders, weer iets breder. Ook van en over elkaar hebben we veel geleerd en we zijn blij dit avontuur samen te hebben gedeeld. We zullen deze reis nog lang met ons meedragen want...
...het was puur genieten.
Buenos Aires!
Vanuit de luchthaven nemen we een taxi naar het centrum en na ongeveer een uur rijden we de breedste laan ter wereld op: 8 rijstroken op en terug, en nog 2 zijstroken aan weerszijden, 20 in totaal... enorm! We logeren in het hart van de oude stad in de wijk San Telmo, die gekleurd wordt authentieke bars, cafés, reclame in "fileteado" stijl, tangomuziek en antiekwinkeltjes. Af en toe rijdt een oude Peugeot of Citroën voorbij en we wanen ons terug in de tijd.
We bezoeken de bekendste bezienswaardigheden: Casa Rosada (presidentieel paleis), de obelisk, el Teatro Colón - dat jammer genoeg enkel toegankelijk is bij voorstellingen -, de Plaza Congreso en Plaza de Mayo, waar we donderdag net 5 minuten te laat zijn om de moeders van de verdwenen politiek activisten te zien protesteren. Buenos Aires is een stad waar de geschiedenis, Evita en Juan Perón nog lang niet vergeten zijn.
Op zondag, vlak voor onze vlucht naar Iguazú, slenteren we rond op de bekende antiekmarkt van San Telmo. Hier vind je werkelijk alles! We slaan een lading souvenirs in.
Na onze terugkomst van Iguazú is het tijd voor de wijk La Boca, met de gekende fel gekleurde Caminito en het voetbalstadion van de Boca Juniors. Maradonna is voor de Argentijnen nog steeds een god. 's Avonds zijn we klaar voor de tango-show, voorafgegaan door een - naar onze normen - luxediner in El viejo almacén. We genieten sprakeloos van de snelle, complexe tango op meeslepende muziek gespeeld door een live-orkest van piano, bandoneon, viool en contrabas. Fantastisch!
En zo rest er ons nog één dag in deze meer dan gezellige stad...
We bezoeken de bekendste bezienswaardigheden: Casa Rosada (presidentieel paleis), de obelisk, el Teatro Colón - dat jammer genoeg enkel toegankelijk is bij voorstellingen -, de Plaza Congreso en Plaza de Mayo, waar we donderdag net 5 minuten te laat zijn om de moeders van de verdwenen politiek activisten te zien protesteren. Buenos Aires is een stad waar de geschiedenis, Evita en Juan Perón nog lang niet vergeten zijn.
Op zondag, vlak voor onze vlucht naar Iguazú, slenteren we rond op de bekende antiekmarkt van San Telmo. Hier vind je werkelijk alles! We slaan een lading souvenirs in.
Na onze terugkomst van Iguazú is het tijd voor de wijk La Boca, met de gekende fel gekleurde Caminito en het voetbalstadion van de Boca Juniors. Maradonna is voor de Argentijnen nog steeds een god. 's Avonds zijn we klaar voor de tango-show, voorafgegaan door een - naar onze normen - luxediner in El viejo almacén. We genieten sprakeloos van de snelle, complexe tango op meeslepende muziek gespeeld door een live-orkest van piano, bandoneon, viool en contrabas. Fantastisch!
En zo rest er ons nog één dag in deze meer dan gezellige stad...
Een vochtig intermezzo - de watervallen van Iguazú
Met een korte vlucht vanuit Ushuaia naar Buenos Aires wisselen we een maand Patagonië in voor 4 warme dagen in de hoofdstad en 2 dagen in het tropische Iguazú. Ons verblijf in Buenos Aires splitsen we in 2 dagen voor en 2 dagen na het bezoek aan de watervallen.
Zondag 28 november staat de vlucht naar Puerto Iguazú op het programma. Dit grensstadje - vlakbij het drielandenpunt Argentinië, Brazilië en Paraguay - is de uitvalsbasis voor het bezoek aan de gigantische watervallen van Iguazú. Op een goeie 15km van het centrum stort de rivier Iguazú zich over een lengte van 2.7km de diepte in, tussen 64m en 82m diep. Niet de hoogste dus, wel de breedste, maar zo indrukwekkend...
Bij aankomst in de kleine luchthaven voelen we weer een klimaatschok... nóg wat warmer, nóg wat vochtiger. 4 dagen geleden liepen we nog in dikke jas, muts en handschoenen, nu zijn het t-shirt, driekwartbroek en sandalen of teenslippers geworden. We winnen info in over bussen, toegang tot het park, enz... Gelukkig hebben we voor een kamer met airco gekozen en is het toch nog fris om vol verwachting in slaap te vallen.
De volgende ochtend veranderen we - nadat we de vorige avond in onze hostel de smerigste koelkast gezien hebben - nog van verblijfplaats en stappen in de bus die ons naar de braziliaanse kant van de watervallen brengt. De rivier vormt immers de grens tussen Brazilië en Argentinië. Voor Audrey was vorige grensovergang dus niet de laatste, dikke pech... ;-) Maar goed, weer 4 stempeltjes meer in het paspoort.
Dag 1 - Iguazú vanuit Brazilië
De braziliaanse zijde van de watervallen is veel beperkter dan de argentijnse en geeft eigenlijk alleen een panoramisch zicht op de argentijnse kant. We voelen ons even in Bellewaerde, Walibi of Bobbejaanland: het park lijkt met zijn bussen, breed aangelegde kronkelende wandelpaden, lampjes her en der, souvenirshops en een fastfoodrestaurant, soms wel op een pretpark. Het eerste zicht op de "cataratas" is eerlijk gezegd een beetje ontgoochelend: is het omdat er die dag minder water in de rivier stond of omdat het eerste zicht eerder beperkt was, maar we hadden beiden hetzelfde gevoel. Gelukkig werd dat even verderop helemaal goedgemaakt... beetje bij beetje wandel je verder langs de verschillende watervallen en spotten we enkele diertjes: een leguaan, kleine hagedissen, talrijke kleurrijke vlinders en vogels. Uiteindelijk komen we aan bij "la garganta del diablo" - de duivelskloof, die een magnifiek en indrukwekkend spektakel van water oplevert. Gigantische hoeveelheden water storten zich met donderend geraas de diepte in, het lijkt van overal te komen! We zijn na een tijdje dan ook helemaal nat van opspattend water en waterdamp, een aangename verfrissing. Echt de moeite!
Dag 2 - Iguazú vanuit Argentinië
De volgende dag is het dan tijd om alles van dichtbij te zien. Het argentijnse park lijkt misschien nog meer op een pretpark - er rijdt een toeristentreintje van en naar de duivelskloof en je kan nog enkele bijkomende tours boeken.
Omdat het weer nog vrij goed is, trekken we eerst naar "la garganta del diablo", die nog indrukwekkender dan gisteren oogt. We staan hier op een loopbrug, aan de rand van de afgrond, slechts een enkele tientallen meters van het donderend geraas. Het is ongelofelijk hoe hier per minuut talloze liters water doorstromen en dat dag in dag uit! Voor dat we verder gaan naar de andere watervallen, nemen we onze picknick op een bankje in de schaduw. Het duurt niet lang voor de eerste dieren zich weer laten zien: enkele vogels hebben het op onze sandwichen gemunt, vlinders fladderen rond ons hoofd en een neusbeertje loopt iets verderop over de reling van de loopbrug.
's Namiddags doen we de twee langere wandelpaden - circuito inferior en superior. Bij de "Salto Bosetti" - genoemd naar de ontdekker van de watervallen - worden we pas echt doornat, je staat immers op een paar meter onderaan de waterval. Later zien we nog de "Salto dos hermanas", "Salto chico", "Salto los tres mosqueteros" en wandelen we naar een panoramisch uitzichtpunt. Wanneer we hiervan terugkeren, spotten we zelfs nog een toekan! De kers op de taart, een van de mooiste vogels... Alleen het aapje ontbreekt nog op onze lijst van 'wanted to see', maar we zijn al heel blij al deze dieren gezien te hebben op deze twee dagen!
De dag erop staat onze laatste binnenlandse vlucht op het programma. Twee dagen terug naar Buenos Aires, het Parijs van het zuiden...
Zondag 28 november staat de vlucht naar Puerto Iguazú op het programma. Dit grensstadje - vlakbij het drielandenpunt Argentinië, Brazilië en Paraguay - is de uitvalsbasis voor het bezoek aan de gigantische watervallen van Iguazú. Op een goeie 15km van het centrum stort de rivier Iguazú zich over een lengte van 2.7km de diepte in, tussen 64m en 82m diep. Niet de hoogste dus, wel de breedste, maar zo indrukwekkend...
Bij aankomst in de kleine luchthaven voelen we weer een klimaatschok... nóg wat warmer, nóg wat vochtiger. 4 dagen geleden liepen we nog in dikke jas, muts en handschoenen, nu zijn het t-shirt, driekwartbroek en sandalen of teenslippers geworden. We winnen info in over bussen, toegang tot het park, enz... Gelukkig hebben we voor een kamer met airco gekozen en is het toch nog fris om vol verwachting in slaap te vallen.
De volgende ochtend veranderen we - nadat we de vorige avond in onze hostel de smerigste koelkast gezien hebben - nog van verblijfplaats en stappen in de bus die ons naar de braziliaanse kant van de watervallen brengt. De rivier vormt immers de grens tussen Brazilië en Argentinië. Voor Audrey was vorige grensovergang dus niet de laatste, dikke pech... ;-) Maar goed, weer 4 stempeltjes meer in het paspoort.
Dag 1 - Iguazú vanuit Brazilië
De braziliaanse zijde van de watervallen is veel beperkter dan de argentijnse en geeft eigenlijk alleen een panoramisch zicht op de argentijnse kant. We voelen ons even in Bellewaerde, Walibi of Bobbejaanland: het park lijkt met zijn bussen, breed aangelegde kronkelende wandelpaden, lampjes her en der, souvenirshops en een fastfoodrestaurant, soms wel op een pretpark. Het eerste zicht op de "cataratas" is eerlijk gezegd een beetje ontgoochelend: is het omdat er die dag minder water in de rivier stond of omdat het eerste zicht eerder beperkt was, maar we hadden beiden hetzelfde gevoel. Gelukkig werd dat even verderop helemaal goedgemaakt... beetje bij beetje wandel je verder langs de verschillende watervallen en spotten we enkele diertjes: een leguaan, kleine hagedissen, talrijke kleurrijke vlinders en vogels. Uiteindelijk komen we aan bij "la garganta del diablo" - de duivelskloof, die een magnifiek en indrukwekkend spektakel van water oplevert. Gigantische hoeveelheden water storten zich met donderend geraas de diepte in, het lijkt van overal te komen! We zijn na een tijdje dan ook helemaal nat van opspattend water en waterdamp, een aangename verfrissing. Echt de moeite!
Dag 2 - Iguazú vanuit Argentinië
De volgende dag is het dan tijd om alles van dichtbij te zien. Het argentijnse park lijkt misschien nog meer op een pretpark - er rijdt een toeristentreintje van en naar de duivelskloof en je kan nog enkele bijkomende tours boeken.
Omdat het weer nog vrij goed is, trekken we eerst naar "la garganta del diablo", die nog indrukwekkender dan gisteren oogt. We staan hier op een loopbrug, aan de rand van de afgrond, slechts een enkele tientallen meters van het donderend geraas. Het is ongelofelijk hoe hier per minuut talloze liters water doorstromen en dat dag in dag uit! Voor dat we verder gaan naar de andere watervallen, nemen we onze picknick op een bankje in de schaduw. Het duurt niet lang voor de eerste dieren zich weer laten zien: enkele vogels hebben het op onze sandwichen gemunt, vlinders fladderen rond ons hoofd en een neusbeertje loopt iets verderop over de reling van de loopbrug.
's Namiddags doen we de twee langere wandelpaden - circuito inferior en superior. Bij de "Salto Bosetti" - genoemd naar de ontdekker van de watervallen - worden we pas echt doornat, je staat immers op een paar meter onderaan de waterval. Later zien we nog de "Salto dos hermanas", "Salto chico", "Salto los tres mosqueteros" en wandelen we naar een panoramisch uitzichtpunt. Wanneer we hiervan terugkeren, spotten we zelfs nog een toekan! De kers op de taart, een van de mooiste vogels... Alleen het aapje ontbreekt nog op onze lijst van 'wanted to see', maar we zijn al heel blij al deze dieren gezien te hebben op deze twee dagen!
De dag erop staat onze laatste binnenlandse vlucht op het programma. Twee dagen terug naar Buenos Aires, het Parijs van het zuiden...
Subscribe to:
Posts (Atom)