¡Bienvenido a La Paz!

Nu mijn reis goed en wel gestart is, wil ik ook graag een eerste blogbericht posten!

Na de ontgoocheling van de afgelaste vlucht dinsdag, de nachtvlucht en de eeuwig lijkende wachttijd in Lima, was de omweg tot Santa Cruz de la sierra (een eind voorbij La Paz) er echt teveel aan. Maar op de terugvlucht van Santa Cruz tot La Paz, de laatste vlucht, kon ik eindelijk uitkijken naar mijn aankomst en werd ik bovendien getrakteerd op ongeziene schoonheid vanuit het vliegtuig: de Cordillera Real leek zich op amper enkele honderden meters onder ons te bevinden, het leek alsof je de sneeuw zou kunnen aanraken...

...en daarna het blije weerzien!

Behalve wat druk op de oren voel ik me prima, geen last van de hoogte. Maar `s anderendaags krijg ik de volle lading...: misselijk, extreem hevige hoofdpijn, de spaghettibeentjes waar Kris het over had en een hart dat 120 slaat als we de 5 treden in de hostal nemen... bienvenido a La Paz!
Niet echt in staat de hostal te verlaten, neem ik een dagje rust, terwijl Kris nog wat boodschappen doet, op zijn gitaar tokkelt en leest voor de volgende dagen. Maar de rust loont en vandaag lijkt alles voorbij, al doen we het nog een beetje op zijn Zuid-Amerikaans...tranquilo.

De eerste indrukken zijn fantastisch: de kleurrijke kraampjes waar ze de cola tussen de pampers en de kauwgom verkopen, de overvolle bussen waar toch nog altijd plaats is voor iemand extra, het voortdurende gezellige getoeter van de auto's en de bussen, het leven op straat, de gereserveerde maar toch zo vriendelijke Bolivianen,...
Het lijkt wat op Ecuador en voelt dan ook een beetje als terug thuiskomen in Zuid-Amerika. Zeker als ik er de jugos (fruitsappen) en de gebakken bananenschijfjes terug kan proeven, heerlijk!
We slenteren wat door de stad langs marktjes en pleintjes en laten ons verleiden door de charmante verkopers waarvoor je steeds 'amigos' bent :-) Maar zo blijven we soms ook hangen en praten we wat over de evolutie van het land, de grote veranderingen sinds de nieuwe president, de rijkdom en de armoede.

Vanavond bekijken we de plannen voor de volgende dagen. Er is zoveel te beleven, 't is nu al moeilijk kiezen.
En zo is onze reis samen vandaag echt gestart. We kijken uit naar de rest!

Audrey