Van Puerto Natales is het "eventjes" 3u bussen naar Punta Arenas, waar we vooral zullen uitrusten. We hebben immers op 25 november een vlucht naar Buenos Aires vanuit Ushuaia en hebben daardoor +/- 5 dagen "teveel" in het zuiden. Dagelijks bellen we LAN om de vlucht te vervroegen, maar tevergeefs: alles zit volgeboekt...
We wandelen wat in 't centrum rond, gaan wat shoppen, relaxen in een sjiek zwembad met sauna en stoombad. De laatste dag maken we een wandeling langs de Straat van Magalhaes en zien enkele gestrande schepen, die het geheel een sfeer van vergane glorie geven. We verlaten Chili voor de 2e keer, passeren voor de laatste keer de grens en komen op een druilerige zaterdag 20 november aan in Ushuaia. Joepie! De laatste lange busrit (15u) zit erop!
Ushuaia, "la ciudad mas austral del mundo", "de meest zuidelijk gelegen stad ter wereld", "el fin del mundo". De stad aan het Beaglekanaal - genoemd naar het schip van Darwin die hier de oorspronkelijke Yamana indianen bezocht - zelf heeft op zich weinig te bieden, het is vooral de naam die wat toeristisch "uitgebuit" wordt. Want "vijand" Chili heeft met Puerto Williams enkele kilometers verder een stad die nóg zuidelijker ligt. In feite is Ushuaia gesticht als strafkolonie - de zwaarste criminelen werden hier naartoe gebracht - en ontstond alles hier door het bouwen van de gevangenis. In dat gebouw is er nu een reeks van musea ondergebracht rond het maritieme leven, ontdekkingsreizen in de regio, een museum rond de gevangenis zelf, een kunstgallerij, info over de originele bewoners de "Yamana" indianen. Het museum over de gevangenis maakt wel een diepe indruk op ons. Het moet echt geen lachertje geweest zijn om in dit extreme klimaat en in die haast onmenselijke omstandigheden waarin de gevangenen verbleven, een nieuwe stad te stichten en alles van nul op te bouwen. Ietwat verrast en trots zijn we wel als we plotseling een kleine permanente tentoonstelling rond gouwgenoot en Zuidpoolreiziger Adrien de Gerlache opmerken. Twee cellen van de originele gevangenis zijn ingericht met foto's, posters, aardrijkskundige kaarten, ... rond zijn zuidpoolexpeditie. Nog trotser zijn we als even later de gids, bij een reconstructie van de meest zuidelijk gelegen vuurtoren op San Juan de Salvamento, de enige bestaande foto toont van de originele toren... genomen door... de Gerlache! De lampen van de vuurtoren waren destijds trouwens ook van het belgische merk "Lampadaire"!
De dag daarop bezoeken we het kleine, maar mooie nationaal park Tierra del Fuego. Omdat de zon zich maar sporadisch laat zien, kunnen we de kleurenpracht niet ten volle bewonderen, en ook de bevers - ooit 25 paar, nu een plaag voor de flora in Vuurland - laten zich niet zien. Een beetje jammer, maar het weer is hier nu eenmaal enorm instabiel. Bij het schrijven van dit blogbericht, hagelt, sneeuwt en regent het. Deze middag zaten we in volle zon onze picknick op te eten :-) ! De rest van de tijd passeert met souvenirwinkeltjes doen, uitslapen, het wat rustig aan doen...
Morgen een rustige voormiddag en dan op naar het drukke, dynamische en vooral warme Buenos Aires en even later Foz do Iguazu!
PS - als uitsmijter nog een weetje: in Chili klinkt bij de reclame van gsm-operator Claro het liedje "The way to your heart" van Soulsister!
Dus (als je het weer in Buenos aires buiten beschouwing laat) ga je niet zoveel aanpassingsmoeilijkheden vertonen met ons Belgisch weertje!! De eerste winterse bui hebben we vandaag al gehad!
ReplyDeleteGeniet in elk geval nog van die magnifieke watervallen (gaan jullie ze vanuit verschillende landen bekijken?) en van het mooie weer!!
Ja, vanaf de argentijnse en de braziliaanse kant. We kijken er wel naar uit. En wat het weer betreft...we hebben bij aankomst in Buenos Aires een temperatuurshock gehad! We kunnen er nog niet aan wennen geen muts te moeten meenemen in onze dagrugzak :-)
ReplyDelete